Anne Baxter and George Sanders in All About Eve 1950 |
مرتبه
منتقد
منتقد
اگر محبوب نیست، میتواند محترم باشد و البته تنها و بیکس. تصویر زیبایی که جورج سندرز
از یک منتقد صاحب تشخص و برجسته تئاتر در همه چیز درباره ایو ارائه میدهد را تا
ابد به خاطر خواهم داشت. او از افراط و تفریطهای دیگران به دور است، خارج از محفل
گرم ستارههای دمدمی و جاه طلب و همراهان ستایشگر و عاشق پیشهشان قرار میگیرد و در
عوض نوعی تعادل عاطفی و روحی را حفظ میکند که ویژگی اصلی شخصی اوست. او عاری از احساسات
نیست، در طی فیلم عاشق هم میشود، عاشق ایو ستاره تئاتر که آن باکستر نقشاش را بازی
میکند. ولی او یک عاشق چاپلوس و کور نیست. این را به خود ایو هم میگوید. محاسن و
معایباش را به او میگوید و میگوید که با همهی اینها دوستاش دارد، ولی فراموش نمیکند
که به او توصیه کند دست از تظاهر و خودفریبی بردارد و خود را همانگونه که هست نشان بدهد.
ایو ولی گوشاش بدهکار نیست. سندرز عشق خود را به قیمت وجدانش از دست میدهد. به قیمت
اینکه نمیتواند دروغگو و سالوس باشد. نمیتواند با عواطف دیگران بازی کند و ارزشهایی
را بدانها نسبت دهد که در واقع به گمان او وجدان آن نیستند. باکستر در برج عاج غفلت
و سندرز در قلمروی وجدان تنها میماند. این یکی از ضد درماتیکترین لحظات سینماست.
لحظهای از تعارض تلخ و حلنشدنی عقل و احساس. و ستایشی درخشان و شاید بینظیر از مرتبه
منتقد.
کامبیز
کاهه/حرفه: منتقد/شماره ۲۳
مجلهی دنیای تصویر
George Sanders and Anne Baxter in All About Eve 1950 |
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر