 |
| ژان اوستاش هنگام فیلمبرداری " مامان و فاحشه " |
نوشته : جاناتان رزنبام
ترجمه سینا آزری
ژان اوستاش آشکارا به بازسازی کردن آثارش وسواس داشت . نه تنها بازسازی مستند 1968 درباره
زادگاهش ،The Virgin of Pessac در سال 1979 ; بلکه مستند 1977 خود به
نام A Dirty Story را دو بار – ابتدا به صورت یک فیلم
داستانی و سپس ،تقریبا، به صورت مستندی درباره ی بوش " باغِ خوشی های زمینی " دو سال بعد از آن ،ساخت .
بگذارید توضیح دهم ، اولین نسخه از A Dirty Story ، به گونه
ای طراحی شده تا دومی را نمایش داده باشد ، به صورت 16 میلیمتری فیلمبرداری شده ، سیمای
ژان نوئل پیک ظاهرا بازگو کننده ی یک زندگی واقعی ، داستان "کثیف " گروهی
از آدمها ؛ به خصوص زنان است ( هرچند که این نگاه ، اوستاش را هم به طورکاملا مشهود، در
تعدادی از شات ها در بر می گیرد) – داستانی درباره ی نگاه تیزبینانه درون اتاق
خانم ها به منظور تماشای زنان ، پشت میز آرایش از طریق سوراخی در دیوار یک کافه. (
او قاپیدن این لحظات زنان را "سوراخ های " آنان می نامید ، و این کلمه
به صورت پیوسته در مونولوگ فیلم تکرار می شود .) نسخه ی دوم ، 35 میلیمتری
فیلمبرداری شده و به گونه ای طراحی شده که اولی را نمایش داده باشد ، مقدمه ای
کوتاه توسط ژان دوشه منتقد به عنوان یک فیلمساز اضافه شده ( آشکاراست که جای
اوستاش ایستاده) که از میشل لانسدیل می خواهد که همان داستان را تعریف کند، این
بار برای گروه دیگری از مردم ( دوباره بخش عمده را زنان تشکیل می دهند ، اما این
بار اوستاش را شامل نمی شود ) – و او این کار را انجام می دهد ، تقریبا از کلمات
مشابهی استفاده می کند ، در حالی که شنوندگان زن هم دقیقا همان نظرات را می دهند .
(تنها بار قبلی که این فیلم را دیدم ، درپاریس ، اندکی بعد از ساخته شدنش ، این
نسخه های جداگانه به ترتیب ، 35 mm و
16mm نمایش داده شده بود .
اخیرا در بازنگری اوستاش در آمریکا ، هر دوی فیلم ها به صورت 35 میلیمتری نمایش
داده شد که این امر موجب نامفهوم شدن برخی از تفاوت های بصری فیلم ها شد .
با درنظر گرفتن " باغ خوشی های زمینی " هیرونیموس
بوش ، او بار دیگر پیک را نمایش می دهد .، در اتاقی دیگر ، لوحه ی سه قابی مشهور بوش (عکس زیر) را توضیح می دهند و درباره آن گفتگو می کنند ، عمدتا قاب وسط ، برای گروهی از
جوانان ، دوباره بیشتر، زنان ، که بار دیگر نظرات کمی از خودشان اضافه می کنند .
تاکید اصلی در اینجا بر دهان (سوراخ ) های گوناگون بدن است .
یک فیلمساز اضطراری – وسواسی که به وضوح کسانی را که با دست خودشان در عذابی الیم به سر می برند ،شکنجه می کند. اوستاش با تغییرات
خود تجربه آزمایی می کند و همچنین بینندگان را تحریک به آزمودن واکنش هایشان می
کند . مونولوگ در هر دو نسخه ی A dirty story برانگیزاننده ی بسیاری از مونولوگ های بی پایان ژان پیر لئو در "
مامان و فاحشه" است ،. تمامی آنها ظاهرا مبتنی بر مونولوگ های زندگی واقعی
هستند که اوستاش به دوستان یا معشوقه هایش بیان می کرده و پس از آن به صورت کوتاهی
در می آورده است .
 |
| "HIERONYMOUS BOSCH’S "THE GARDEN OF EARTHLY DELIGHTS |
...........................................................................................................
1. ترجمه ای از نوشته های کوتاه جانتان رزنبام درباه ی ژان اوستاش در وبلاگش .
۱ نظر:
سلام سینا جان
روزگارت خوش
من از پرتابه اومدم. خواستم بهت بگم اگه خواستی مینیمال هاتو جایی غیر از وبلاگت بنویسی پرتابه به شدت توصیه میشه. به خصوص این که هیچ محدودیتی تو نوشتن نداری.
پیشاپیش خوش اومدی به پرتابه
ارسال یک نظر